انقلاب صنعتی در تهویه مطبوع ایران؛ از انسجام صنفی تا چشمانداز راهبردی ملی
تقدیر شرکتهای حاضر در نمایشگاه تاسیسات ۱۴۰۴
17 مهر 1404
از طراحی برد تا کنترل چیلر؛ پیشرفت گام به گام شرکت آژند الکترونیک
21 مهر 1404
صنعت تهویه مطبوع ایران این روزها در آستانه تحولی بنیادین قرار گرفته است؛ تحولی که تنها با همکاری مستمر بخش خصوصی، حمایتهای هدفمند دولت و چشمانداز بلند مدت ممکن خواهد شد. حضور منسجم شرکتهای عضو انجمن تولیدکنندگان سیستمهای تهویه مطبوع در نمایشگاه اخیر، تصویری روشن از بلوغ فناورانه و ظرفیت واقعی این صنعت به نمایش گذاشت. در این میان، دغدغهها و امیدهای دبیرکل انجمن، نشاندهنده عزم جدی فعالان این حوزه برای تثبیت جایگاه تهویه مطبوع به عنوان صنعتی راهبردی و زیرساختی در کشور است.
به گزارش کاماپرس، شراره کامرانی، دبیرکل انجمن تولیدکنندگان سیستمهای تهویه مطبوع، درباره بلوغ فناوری صنعت تهویه مطبوع، اهمیت راهبردی آن، چالشهای اقتصادی و ارزی، ضرورت حمایت دولتی، مقابله با قاچاق و آموزش نیروی انسانی صحبت کرده است.
نمایشگاه امسال چه تفاوتی با دورههای پیشین داشت؟
نمایشگاه امسال برای ما نقطه عطفی بود. در سالن ۳۸ بی، اعضای انجمن تولیدکنندگان سیستمهای تهویه مطبوع ایران با حضوری منسجم، توان فنی و ظرفیت واقعی صنعت را به نمایش گذاشتند. این حضور فقط یک مشارکت نمایشگاهی نبود؛ نمایش اقتدار صنعتی و انسجام صنفی بود.
در واقع، وقتی شرکتهای عضو انجمن کنار هم قرار گرفتند، تصویری از یک اکوسیستم کامل تولید، طراحی، دانش فنی و خدمات مهندسی شکل گرفت که نشان میدهد این صنعت به مرحله بلوغ فناورانه رسیده است.
شما از صنعت تهویه مطبوع بهعنوان یک صنعت راهبردی یاد کردهاید. منظورتان چیست؟
صنعت تهویه مطبوع فقط یک بخش مهندسی و تولید نیست؛ این صنعت زیرساخت رفاه شهری، سلامت محیطی و بهرهوری انرژی کشور است. از ساختمانها و بیمارستانها گرفته تا صنایع مادر و شبکههای انرژی و تاسیسات شهری و صنعتی و تجاری و اداری همه به عملکرد این صنعت وابستهاند.
از این رو، ما معتقدیم که تهویه مطبوع باید بهعنوان یک صنعت راهبردی و زیرساختی در سیاستهای کلان انرژی، محیطزیست و توسعه صنعتی کشور به رسمیت شناخته شود. بدون توجه به این بخش، نه بهینهسازی مصرف انرژی محقق میشود، نه پایداری زیستمحیطی.
مهمترین مطالبه انجمن از دولت و سیاستگذاران چیست؟
در شرایطی که کشور ما از هر طرف در تنگنا قرار گرفته، ما انتظار معجزه نداریم؛ فقط پایداری در سیاستگذاری و اعتماد به بخش خصوصی را میخواهیم.
تجربه نشان داده تصمیمهای کوتاهمدت و مقطعی، برنامهریزی تولید را مختل میکند.
برای همین انجمن تأکید دارد که باید «راهبرد ملی تهویه و انرژی» تدوین شود ؛راهبردی که مسیر همکاری میان دولت، دانشگاه و صنعت را روشن و جایگاه تهویه مطبوع را در نظام صنعتی کشور تثبیت کند.
امروز صنعت تهویه مطبوع با چالش های متنوعی روبه رواست ؛ یکی از مهمترین چالشهای ما در صنعت تهویه مطبوع، بیثباتی شرایط اقتصادی و تغییرات مداوم نرخ ارز است. تقریبا هیچ تولیدکنندهای نمیتواند برای بیش از چند ماه آینده برنامهریزی کند. بخش زیادی از قطعات مورد نیاز، از جمله کمپرسور و بردهای الکترونیکی، وارداتی هستند و با نوسان ارز، قیمت تمامشده محصول مدام بالا میرود. از طرف دیگر، تامین مواد اولیه داخلی هم راحت نیست و بعضی وقتها با کمبود یا قیمتگذاری نامتناسب روبهرو میشویم.
مشکل بعدی، ورود کالاهای بیکیفیت و بعضاً قاچاق به بازار است. این کالاها نه استاندارد دارند، نه خدمات پس از فروش، اما چون ارزانترند، بخش زیادی از بازار را گرفتهاند و باعث رقابت ناسالم شدهاند. این وضعیت برای تولیدکنندهای که با مجوز رسمی، مالیات و بیمه کار میکند، واقعاً ناعادلانه است.
از طرف دیگر، سیاستگذاریها در این حوزه پراکنده و کوتاهمدت است. صنعت تهویه مطبوع ارتباط مستقیم با موضوع انرژی، سلامت و محیطزیست دارد، اما در تصمیمگیریها کمتر به آن بهعنوان یک صنعت راهبردی نگاه میشود. در حالی که اگر حمایت درستی صورت بگیرد، این صنعت میتواند نقش مهمی در بهینهسازی مصرف انرژی در ساختمانها ایفا کند.
در کنار همه اینها، موضوع آموزش و نیروی انسانی هم مطرح است. متأسفانه هنوز در بسیاری از مراکز فنی و حرفهای یا دانشگاهی، آموزشها بهروز نیست و با فناوریهای جدید تهویه مطبوع فاصله دارد. این باعث میشود کیفیت نصب و خدمات فنی پایین بیاید و هزینههای نگهداری برای مصرفکننده بیشتر شود.
بهطور کلی میتوان گفت که ما درگیر یک مجموعه از مشکلات زنجیرهای هستیم: از واردات و تأمین قطعات گرفته تا فروش و خدمات پس از فروش. حل این مشکلات نیازمند همکاری مشترک بین دولت، انجمن، سازمان استاندارد و بخش خصوصی است. اگر این هماهنگی شکل بگیرد، صنعت تهویه مطبوع ایران میتواند به جایگاه واقعی خودش در اقتصاد کشور برسد.
از نگاه شما نقش انجمن در آینده این صنعت چیست؟
انجمن امروز فقط نقش صنفی ندارد؛ ما در حال تبدیل شدن به نهاد مرجع در حوزه سیاستگذاری صنعتی هستیم. وظیفه ما ایجاد همافزایی، ارتقای استانداردها، حمایت از تولیدکنندگان و ایجاد گفتوگوی سازنده با نهادهای حاکمیتی است. ما به دنبال آنیم که صنعت تهویه مطبوع در برنامهریزیهای ملی جایگاهی همسنگ صنایع زیرساختی دیگر مثل برق، فولاد و ساختمان پیدا کند. انجمن آماده است تا دانش فنی و تجربه عملی اعضای خود را در اختیار سیاستگذاران قرار دهد تا تصمیمات کشور بر پایه واقعیت میدانی گرفته شود.
پیام پایانی شما به فعالان صنعت چیست؟
من از همه تولیدکنندگان، مهندسان و کارآفرینان این حوزه تشکر میکنم. حضور قدرتمند در سالن ۳۸ B ثابت کرد که ما نهتنها یک انجمن صنفی، بلکه خانوادهای صنعتی هستیم که با هم برای آیندهای پایدار تلاش میکنیم. صنعت تهویه مطبوع ایران ظرفیت آن را دارد که به یکی از ستونهای اقتصاد سبز و دانشمحور کشور تبدیل شود؛ فقط باید با هم بمانیم، با علم حرکت کنیم و با سیاست هوشمندانه تعامل کنیم.
